Nieuw! Picture It – fotodagboek

April, de eerste volledige maand dat mijn blog online is dus de hoogste tijd voor een nieuw item! Een heus fotodagboek: Picture It! Ja wel, naast al dat sporten, bakken en stukjes schrijven heb ik nog tijd over. Ik ben nu eenmaal ‘in between jobs’. Werkloos, in de volksmond.
Gezien ik net heb besloten om dit met jullie te delen zijn de foto’s niet geheel in lijn met mijn verhaal en is de kwaliteit her en der discutabel. Voor de maand mei ligt de lat hoger, dat begrijp je :)

Solliciteren, Pasen en lente

Jup, 1 april had ik een sollicitatiegesprek, geen grap. Helaas ben ik niet door naar de tweede ronde maar nog steeds fan van de missie van deze organisatie waar je later meer over leest.
Menig uur struin ik LinkedIn, Indeed en recruitment bureaus af op zoek naar dé job waar ik keihard ga shinen! Binnen niet al te lange termijn hoop ik weer een nieuw avontuur aan te gaan dat past bij mijn ambities en beter betaalt dan wat ik nu doe….wat niet zo heel moeilijk is.
Ondertussen is de lente aangekomen (en inmiddels vetrokken) met haar eerste warme zonnestralen in het Paasweekend. Pasen vieren we niet. Gewoon een extra lang weekend. Lekker wandelen door ons stadje, bezoek aan de Swan Market (helaas geen foto’s, volgende keer meer hierover) en lekker eten (halen) met de familie. Echt een aanrader in zuidelijke regio van Rotterdam: Indonesische afhaal van Oma’s Kitchen in Barendrecht. Nomnomnom.

Zonnebrand vs. zandstorm en nieuw leven

Die lente doet zijn ding dus hop, hop naar Hotel New York om op het terras te eten. Zo lekker als we op het terras zaten zo hard waaien we de dag erna van het strand in Scheveningen. Doorgewaaid, gezandstraald en met een m³ zand in onze schoenen taaien we af. Maar eerst aten we een pannenkoek bij het Pannenkoekenhuisje, daar had ik zo’n trek in! Met gebakken appel, kaneel, spek en rozijnen. Suikervrij het weekend door… ammehoela!
De zon keert terug en gewapend met zonnebrand maak ik dankbaar gebruik van de tuin van mijn ouders. Mijn melkflessen hebben mogelijk door de weerkaatsing van het zonlicht wat vliegtuigen uit koers gebracht. Maar alles voor die teint hè!
Er is nieuw leven ontstaan op ons balkon, uit een hoopje bladeren.De biotoop is inmiddels geruimd en het balkon lente-klaar. En nee, ik had mijn tuinpak (wat is ‘ie leeeeeuuukkk!!) niet aan met ‘balkonieren’. Die is om hip in te doen.

Disco-en, trainen en spinnen

Deze maand heb ik mij ingeschreven als vrijwilliger bij Rotterdam Cares. Geen verplichtingen maar inschrijven op activiteiten die jou aanspreken en wanneer het jou uitkomt. Bijvoorbeeld: spelavond met ouderen of taalles geven aan migranten. Op vrijdag 17 april was ik bij de Nacht van de Vrijwilliger in A’dam en hebben we gedisco’t met mensen met een beperking en ontmoette ik veel enthousiaste mede vrijwilligers uit Rotterdam.

Ondertussen train ik braaf minimaal 3x in de week en eet ik gezond (behalve dan soms in het weekend meestal). Voor een leuke Instagram foto breng ik mezelf zonder schaamte en met enige moeite in een ongemakkelijke plié. Want ik was die dag een ballerina. Aldus mijn shirt.
Dat trainen werpt zijn vruchten af merk ik; om geld in te zamelen voor Stichting Roparun spin ik 1,5 uur de benen uit mijn lijf. Ik val niet hijgend van de fiets, geen spierpijn achteraf en er werd ook nog ruim €6.100 ingezameld. Win-win. En het was toch ook wel leuk om even op het oude ‘nest’ terug te zijn bij Unilever.

Niet in mijn element, wel in mijn element 

Mijn gekozen vrijheid probeer ik zo productief mogelijk in te zetten. Pyamadag, TVD of Greys’ bingwatchen is voorbij. Als ik verandering en avontuur wil is energieloos en melancholisch op de bank hangen geen optie. Dat deed ik al in februari en maart. Maar van alleen thuis zijn met mijn wirwar aan gedachtes krijg ik niet altijd energie maar voel ik eerder stress, ‘Wat wil ik, wat is mijn passie, waar ben ik goed in, ga ik voor mezelf beginnen, maar hoe dan’. @#$^! Om gek van te worden! Via dit artikel van De Groene Meisjes word ik getriggerd door het boek The Element. Over het vinden van, juist, je element. Om succesvol én gelukkig te zijn ga ik op zoek naar mijn passie en hoe ik dit kan integreren of combineren met mijn loopbaan. Wordt vervolgd…
Om het wat ‘luchtiger’ te houden verdiep ik mij ondertussen ook in schrijven voor SEO (voor de leken: de vindbaarheid van mijn website op Google vergroten) en bereid ik mij voor op ons weerzien met New York over 2,5 week!

Tradities en 320 plafondplaten

De maand sluiten we af met een lach en een traan. Koningsdag wordt traditiegetrouw bij opa gevierd in H.I. Ambacht inclusief oranjebitter, tompoezen en een broodje frikandel. Op de braderie scoor ik (ook volgens traditie) 3 dozen aardbeien. En nagellak. Want die waren maar 1 euro. De dag sluiten we samen af as we do best: uiteten! In de Pannenkoekstraat lopen we tegen Tapasbar Barcelona aan. Het is er rommelig, chaotisch en geeft me direct het gevoel dat ik echt in Barça ben. En die boquerones…
De volgende dag begint somber. Een jong gezinnetje neemt veel te vroeg afscheid van hun (schoon)moeder die op 51 jarig leeftijd de strijd tegen k. heeft verloren. Ik wil niet huilen en tel alle plafondplaten in de aula (het zijn er 320 – 8 ventilatoren). Ik hoop dat zij wel huilen, dat mag. Nee, dat moet. Zij hebben het recht om verdrietig te zijn en in gedachte wens ik hen weer alle sterkte van de wereld.

Vandaag is de laatste dag van april, de zon schijnt (soms), ik kocht net kaartjes voor Editors in HMH  en omdat ik mentaal niet zo’n topweek heb ga ik vanmiddag shoppen. Want dat helpt.
Morgen begin ik de nieuwe maand weer net zo hoopvol als april…met een sollicitatiegesprek. Toitoitoi!